“Cyn i mi ddod yn dad, roeddwn i’n poeni am yr holl bethau bach. Roeddwn i’n meddwl ‘alla i ddim dioddef babanod yn crio’ ac yna rydych chi’n sylweddoli sut beth yw cael babi sydd ddim yn crio.”
Fel cymaint o ddarpar rieni, dychmygodd Joey a Caroline y dyfodol gyda gobaith a chyffro. Roedden nhw’n meddwl am ddod â’u babi adref, dathlu ei Nadolig cyntaf a’i wylio yn tyfu – efallai un diwrnod gyda brawd neu chwaer fach wrth ei ochr. Roedd eu breuddwyd yn syml: bywyd hapus, cyffredin llawn cariad a chwerthin.
Ond chwalwyd y freuddwyd honno y diwrnod y dywedwyd wrthyn nhw fod rhywbeth o’i le gyda’u babi.
“Roedd yn ystod sgan twf ac fe ddywedon nhw fod problem – roedden ni’n teimlo fel bod y byd newydd chwalu”.
Cafodd Matthew ei eni trwy doriad Cesaraidd brys gyda chyflwr difrifol ar y galon. Mae Joey yn cofio dal llaw fach ei fab mewn crud cynnal yn yr Uned Gofal Dwys Newydd-enedigol, gan feddwl mai dyma’r unig beth y byddai’n cael ei wneud fel tad. Roedd Matthew yn ddewr, yn wydn ac yn benderfynol. Ymladdodd yn galed ond nid oedd ei galon fach yn ddigon cryf.
Pan ddywedodd y meddygon ei bod hi’n bryd meddwl am gynllunio cyfochrog. Roedden nhw’n golygu Tŷ Hafan.
Diolch i gefnogwyr fel chi, cafodd Joey a Caroline gyfle i fod yn deulu, i greu atgofion gyda’u bachgen bach hyfryd. Ond ar gyfer pob teulu fel un Matthew mae naw teulu arall yng Nghymru sydd heb unman i droi.
A wnewch chi roi rhodd o £60 i helpu teuluoedd eraill fel teulu Matthew y Nadolig hwn?
“Rhoddodd Tŷ Hafan rywbeth i ni nad oeddem erioed wedi meddwl y byddwn ni’n ei gael – sef amser i fod yn deulu. Aethom â Matthew i lawr i’r traeth a theimlo awel y môr ar ein hwynebau. Fe wnaethon ni gerdded gydag ef drwy’r gerddi, gan werthfawrogi’r eiliadau tawel.
Fe wnaethon ni wylio’r rygbi gyda’n gilydd, fe gafodd hyd yn oed weld Cymru yn ennill, a oedd yn teimlo fel gwyrth fach ynddo’i hun! Cafodd gyfarfod â’i deulu, modrybedd, neiniau a theidiau, roedd bron pawb yn cael cyfle i ymweld. Cafodd fath – ac roedd wrth ei fodd! Sblasio, gwenu, wrth ei fodd. Dyna un o fy hoff atgofion.”
“Dyma’r pethau bach roedden ni’n meddwl na fydden ni byth yn cael eu gwneud. Ond fe wnaeth Tŷ Hafan eu gwneud yn bosibl.”
Gwnaeth Tŷ Hafan hi’n bosibl i Matthew ddod adref hefyd. “Roedden ni’n teimlo’n drist wrth adael Tŷ Hafan oherwydd roedden ni’n gwybod bod ein hamser gwerthfawr gyda Matthew yn dod i ben. Ond ar yr un pryd, roedden ni mor hapus i ddod ag ef adref.”
I Joey a Caroline, roedd dychwelyd adref mor wahanol i’r hyn yr oedden nhw wedi’i ddychmygu. Roedd eu calonnau yn torri wrth feddwl am yr holl bartïon pen-blwydd na fyddai byth yn dod, a’r Nadolig teuluol mawr yr oedden nhw wedi breuddwydio amdano. Roedd yn rhaid iddyn nhw lenwi’r amser byr a gawsant gyda chymaint o gariad ag y gallent; ac fe wnaethon nhw hynny. Roedd Matthew adref. Cafodd ei ddal. Cafodd ei garu.
Os gwelwch yn dda, a wnewch chi helpu dros y Nadolig?
Gall eich rhodd helpu i ddod â phlant fel Matthew adref i deimlo cynhesrwydd teulu, disgleirdeb y tymor a’r heddwch o fod lle maen nhw i fod
“Ar ôl i Matthew farw, roedd y cwnsela profedigaeth a gefais gan Tŷ Hafan yn achubiaeth. Rhoddodd le i mi siarad, crio, a dechrau iachau. Byddaf bob amser yn ddiolchgar am y gefnogaeth honno – fe wnaeth fy helpu i ddod o hyd i ffordd ymlaen pan roedd yn teimlo fel bod popeth wedi’i golli.”
Y Nadolig hwn, gallai rhodd o £60 helpu i ddarparu’r un achubiaeth i riant arall sy’n galaru – gan gynnig cysur a dealltwriaeth ar yr adegau tywyllaf.
Diolch, gan bob un ohonom yn Tŷ Hafan, am y cariad a’r haelioni rydych chi wedi’i ddangos. Dymunwn Nadolig heddychlon, llawen i chi a’ch anwyliaid sy’n llawn atgofion gwerthfawr yr ydych chi’n helpu i’w wneud yn bosibl i eraill.
[give_form id=”35870″]