Stori Zach

O’r dechrau, fe ddangosodd e’ gryfder a dewrder anhygoel i oroesi.

O fewn oriau o’i anadl gyntaf, dysgodd rieni Zach ei fod wedi dioddef gwaedu catastroffig ar yr ymennydd pan oedd yn y groth. Cafodd ei yrru mewn ambiwlans brys i ysbyty arbenigol lle treuliodd lawer o’i fywyd byr.

Ydych chi eisiau i Zach gael ei adfywio os na all e’ anadlu drosto’i hun? Faint ydych chi eisiau i ni ymyrryd os yw Zach yn ei chael hi’n anodd? Yn gyflym, fe ddaeth cwestiynau na ddychmygodd mam a thad babi Zach y bydden nhw byth yn cael eu gofyn yn fater o arfer.

Ond fe frwydrodd e’ bob awr o bob dydd i fyw, gan wneud yn well na’r hyn roedd llawer o’i feddygon ymgynghorol yn ei ddisgwyl.

“Roedden ni wastad yn dweud y bydden ni’n gadael i Zach benderfynu. Os oedd e’n brwydro, yna roedden ni’n mynd i frwydro drosto, fe wnaeth y penderfyniad hwnnw. O’r dechrau, fe ddangosodd e’ gryfder a dewrder anhygoel i oroesi.”

Pan oedden nhw’n meddwl am hosbis, roedden nhw’n meddwl am rywle y mae pobl yn mynd i farw.

Ar ôl 10 wythnos hir a heriol, daeth Zach adref. Roedd ei fam a’i dad yn gwybod nad oedd e’n mynd i fod yn hawdd, ond roedden nhw’n benderfynol o wneud y gorau o bob eiliad gyda’i gilydd fel teulu.

Yn ystod eu mis cyntaf gartref, fe wnaethon nhw fwynhau eu trip cyntaf fel teulu, penwythnos hir yn Ninbych-y-pysgod, ac yna gwyliau mewn fan wersylla yn Dorset!

“Roedden ni’n eithaf naïf o ran pa mor wael oedd Zach mewn gwirionedd. Roedd hynny’n well mewn ffordd oherwydd, pe baem ni wedi gwybod, bydden ni wedi bod yn rhy ofnus i fynd ag e’.”

Arosiadau hir yn yr ysbyty oedd y drefn arferol i Zach o hyd, ond fe wnaeth ei fam a’i dad fanteisio ar y dyddiau gwell i greu cymaint o atgofion gwerthfawr ag y gallen nhw.

Felly, pan wnaethon nhw gyfarfod ag Emma o Tŷ Hafan am y tro cyntaf, roedden nhw’n betrusgar. Pan oedden nhw’n meddwl am hosbis, roedden nhw’n meddwl am rywle y mae pobl yn mynd i farw.

Yna daeth tro ar fyd.

“Fe ddysgon ni nad hosbis i blant sâl a gofal lliniarol yn unig yw Tŷ Hafan, mae’n lle sy’n cynnig seibiant a chefnogaeth i’r teulu cyfan, lle gallwch chi ddianc o amgylchedd yr ysbyty.”

Ar ôl rhai sgyrsiau anodd iawn, fe benderfynon nhw fod angen yr holl gefnogaeth y gallen nhw ei chael i sicrhau bod Zach yn byw ei fywyd gorau, waeth pa mor fyr.

“Roedd Zach yn wynebu brwydr newydd bob dydd, ond fe wnaeth Tŷ Hafan ein helpu ni i wneud y gorau o’r dyddiau da a mwynhau amser fel teulu gan wybod bod gennym ni gefnogaeth o’n cwmpas bob amser.”

Yna daeth tro ar fyd.

Roedd Zach ond yn 10 mis oed pan darodd y pandemig, gan olygu mai dim ond un rhiant ar y tro oedd yn cael ei ganiatáu ar ward yr ysbyty.

Fe gawson nhw amser i’r teulu pan oedd ei angen arnyn nhw fwyaf.

“Roedd cefnogaeth gan neiniau a theidiau, teulu a ffrindiau wedi’i chyfyngu i ymweliadau mewn ffreuturau a meysydd parcio. Yn ystod y diwrnodau a’r nosweithiau hir yn eistedd wrth ochr gwely Zach, heb i ni allu aros gyda’n gilydd, roedden ni’n aml yn teimlo’n ddiymadferth ac yn unig yn ei wylio’n brwydro.”

Arhosodd Tŷ Hafan ar agor yn ystod y pandemig, gan roi amgylchedd diogel ac ymdeimlad o normalrwydd i Zach a’i fam a’i dad. Fe gawson nhw amser i’r teulu pan oedd ei angen arnyn nhw fwyaf.

Ar ei ben-blwydd cyntaf, roedd Zach gartref, a dathlodd ei fam a’i dad y garreg filltir anhygoel drwy gael parti gyda ffrindiau a theulu ar Zoom.

Ond, unwaith eto, cafodd ei amser gartref ei dorri’n fyr ac roedd Zach nôl yn yr ysbyty.

“Ar ôl rhai diwrnodau a nosweithiau brawychus iawn yn ceisio rheoli ei boen a’i symptomau, fe wnaeth ein milwr bach dewr fownsio nôl unwaith eto a gwneud i ni gyd wenu eto. Ar y diwrnodau da, fe aethon ni am dro i Barc y Mynydd Bychan. Roedd e’n gyfle iddo fod yn fachgen bach yn mwynhau’r awyr iach a’r heulwen.”

Fe gafodd e’ le i ymlacio.

Yn fuan ar ôl ei ben-blwydd cyntaf, fe ddechreuodd mam a thad Zach gael sgyrsiau am ddychwelyd i Tŷ Hafan. Y tro hwn, ar gyfer gofal diwedd oes.

Roedden nhw’n gwybod nad oedden nhw eisiau i’w bachgen bach farw gartref neu yn yr ysbyty. Byddai bod gartref wedi bod yn rhy anodd, ac roedd yr ysbyty’n rhy glinigol.

“Roedden ni i gyd ar ben ein tennyn, a’r sgyrsiau hyn oedd y rhai anoddaf i ni eu cael erioed.”

Roedd Tŷ Hafan yn dawel ac yn ddigynnwrf, felly dyna lle treuliodd Zach ei ddyddiau olaf. Roedd yn ôl mewn amgylchedd tawel heb yr archwiliadau, y profion a’r nodwyddau cyson. Cafodd le i ymlacio.

“Roedden ni gyda’n gilydd, dim ond y tri ohonon ni, mewn ystafell berffaith yn edrych dros y môr. Dal Zach yn ein breichiau a dweud ffarwel oedd y peth anoddaf y byddwn ni byth yn ei wneud, a byddwn ni’n parhau i ail-fyw’r diwrnod hwnnw am weddill ein hoes.”